Όταν η τηλεόραση πάψει να ορίζει την κατεύθυνση του βλέμματός σου, ο χώρος αποκτά νέα διάσταση. Μπορείς να στρέψεις τον καναπέ προς το φως, προς το μπαλκόνι ή τον κήπο σου. Το φυσικό φως εισβάλλει απλόχερα και γεμίζει το δωμάτιο με ηρεμία.
Όταν η τηλεόραση πάψει να ορίζει την κατεύθυνση του βλέμματός σου, ο χώρος αποκτά νέα διάσταση. Μπορείς να στρέψεις τον καναπέ προς το φως, προς το μπαλκόνι ή τον κήπο σου. Το φυσικό φως εισβάλλει απλόχερα και γεμίζει το δωμάτιο με ηρεμία.

Αν σκεφτείς λίγο το σαλόνι σου, ίσως συνειδητοποιήσεις πως η τηλεόραση έχει κερδίσει, σχεδόν άθελά σου, τον πρωταγωνιστικό ρόλο. Είναι εκεί, στο κέντρο, και όλα γύρω της μοιάζουν να υπηρετούν την ύπαρξή της. Κι όμως, έχεις ποτέ φανταστεί πώς θα ήταν ο χώρος σου χωρίς αυτήν; Ένα σαλόνι χωρίς τηλεόραση δεν είναι μια τάση διακόσμησης, είναι μια ουσιαστική απόφαση, αφού επιλέγεις να δώσεις ξανά χώρο στις στιγμές με τους ανθρώπους σου.
Αν βγάλεις την τηλεόραση από την εξίσωση, η ενέργεια του δωματίου αλλάζει αμέσως. Οι καναπέδες δεν χρειάζεται πλέον να είναι στραμμένοι προς τον τοίχο, μπορούν να «κοιτάζονται» μεταξύ τους. Φαντάσου δύο πολυθρόνες πλάι στο παράθυρο, ένα στρογγυλό τραπεζάκι στη μέση, και μια αίσθηση οικειότητας που σε καλεί να καθίσεις και να μιλήσεις. Το σαλόνι παύει να είναι απλώς χώρος προβολής και γίνεται χώρος επικοινωνίας. Εκεί όπου πριν υπήρχε η ησυχία της οθόνης, τώρα ακούγονται κουβέντες, μουσική, γέλια ή ακόμα και η σιωπή μιας παρέας χωρίς ίχνος αμηχανίας!
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Elle Decor Spain (@elledecoration_es)
Όταν η τηλεόραση πάψει να ορίζει την κατεύθυνση του βλέμματός σου, ο χώρος αποκτά νέα διάσταση. Μπορείς να στρέψεις τον καναπέ προς το φως, προς το μπαλκόνι ή τον κήπο σου. Το φυσικό φως εισβάλλει απλόχερα και γεμίζει το δωμάτιο με ηρεμία. Ξαφνικά, το βλέμμα σου ταξιδεύει έξω από τους τοίχους,και μαζί του, ταξιδεύει και η διάθεσή σου. Είναι εντυπωσιακό το πόσο “αναπνέει” ένα δωμάτιο όταν το φως αντικαθιστά την οθόνη.
Χωρίς τηλεόραση, η διακόσμηση αποκτά φωνή και ρόλο. Ένας πίνακας, μια συλλογή φωτογραφιών, ένα ράφι με αναμνήσεις από ταξίδια, όλα γίνονται πρωταγωνιστές. Ο τοίχος που κάποτε φιλοξενούσε μια μαύρη οθόνη τώρα αφηγείται κάτι προσωπικό, κάτι που μιλάει για εσένα. Είναι η στιγμή που ο χώρος σου παύει να είναι «ουδέτερος» και αποκτά χαρακτήρα, άποψη και ταυτότητα.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Ruth Stolerman Design (@ruthstolermandesign)
Αν, βέβαια, δεν μπορείς να αποχωριστείς την τηλεόρασή σου, υπάρχουν κομψοί τρόποι να τη διατηρήσεις χωρίς να «κάνει μπαμ» στο χώρο. Μπορείς να την ενσωματώσεις σε ένα έπιπλο, να τη «ντύσεις» με πάνελ ή να την τοποθετήσεις μέσα σε μια σύνθεση που δείχνει περισσότερο έργο τέχνης παρά συσκευή. Έτσι, ο χώρος παραμένει όμορφος, ισορροπημένος και λειτουργικός.
Εν ολίγοις, το να περιορίσεις την παρουσία της τηλεόρασης στο σαλόνι δεν σημαίνει ότι στερείσαι κάτι, αντίθετα σημαίνει ότι ξαναβρίσκεις κάτι. Χώρο για κουβέντες, για διάβασμα, για ησυχία, για όλα εκείνα που δεν χωρούν στην οθόνη. Ένα σαλόνι χωρίς τηλεόραση δεν είναι καθόλου άδειο, αλλά γεμάτο από ενέργεια, κουβέντες και ουσιαστική σύνδεση!
Και μάθετε τα πάντα για τον κόσμο του σπιτιού!