Μπορεί να μην έχετε ξανά ακούσει για την Αμπχαζία. Πρόκειται για ένα αυτόνομο κράτος μεταξύ Γεωργίας και Ρωσίας, στην Μαύρη Θάλασσα. Το κράτος προσπαθεί χρόνια να γίνει αναγνωρίσιμο και φαίνεται ότι θα το καταφέρει καθώς εκεί είδαμε μερικές από τις πιο περίεργες (με την καλή έννοια) στάσεις λεωφορείου.
Σε άλλες χώρες, οι στάσεις λεωφορείου είναι απλά παγκάκια με κάποια σκέπαστρο που εξυπηρετούν έναν μόνο σκοπό: να έχεις κάπου να περιμένεις το λεωφορείο σου. Στην Αμπχαζία όμως, οι στάσεις αποτελούν έργα τέχνης. Οι περισσότερες χρησιμοποιούν την τεχνική του ψηφιδωτού για να δημιουργήσουν μια πανδαισία χρωμάτων. Τα σουρεαλιστικά σχέδια ήταν πολύ σπάνια κατά την περίοδο της σοβιετικής επικράτησης, κάτι που τα κάνει ακόμη πιο ξεχωριστά. Η αρχιτεκτονική ελευθερία ήταν περιορισμένη στην Σοβιετική Ένωση.
Οι περισσότερες από αυτές τις στάσεις βρίσκονται στην λεωφόρο μεταξύ Γάγκρα, Πιτσούντα και της μονής Νέος Άθως. Υπεύθυνος για τις στάσεις – έργα τέχνης είναι ένας άντρας, ο αρχιτέκτονας Zurab Tsereteli. Έμπνευσή του ήταν η ίδια η Μαύρη Θάλασσα οπότε πολλές στάσεις έχουν σχήματα που θυμίζουν κοχύλια ή πλάσματα της θαλάσσιας ζωής.
Οι στάσεις που είναι φτιαγμένες από πέτρα, γυαλί, μπετόν, πλαστικό χτίστηκαν πριν 60 χρόνια. Αν και μέχρι τώρα δεν έχει γίνει κάποια προσπάθεια αναστήλωσης από την κυβέρνηση της Αμπχαζίας, είναι ακόμη σε καλή κατάσταση.
