Στη μέση του Λιβάνου, μια επανάσταση στέγασης βρίσκεται σε εξέλιξη. Το έργο Lifehaus μεταμορφώνει προκατασκευασμένες αντιλήψεις σχετικά με τη ζωή μικρής κλίμακας με καινοτόμες κατοικίες που συνδυάζουν τον περιβαλλοντισμό με την τεχνολογία, τη γεωργία και την αυτάρκεια. Το Lifehaus είναι το πρώτο 100%, αυτοβιώσιμο σπίτι στον κόσμο στη Μέση Ανατολή, που χρησιμοποιεί ανακυκλωμένα υλικά και προγονικές μεθόδους κατασκευής.
Το πιο σημαντικό, το Lifehaus προτείνει ότι μια τάση για σπίτια εμπνευσμένα από τη φύση βρίσκεται στο εγγύς μέλλον μας και ότι τα κτίρια μπορούν να προσαρμοστούν στη φύση και όχι το αντίστροφο. Για άτομα που έχουν οικολογική συνείδηση, η κατασκευή σπιτιού μπορεί να είναι ένα δύσκολο σημείο. Στις Ηνωμένες Πολιτείες, για παράδειγμα, το 6% όλων των εκπομπών άνθρακα προέρχονται από κατασκευές και υλικά κτιρίων, σύμφωνα με την Υπηρεσία Ενεργειακών Πληροφοριών των Ηνωμένων Πολιτειών.
«Είναι καιρός να προσαρμοστούμε στη Γη, όχι η Γη να προσαρμοστεί σε εμάς», αναφέρει η ομάδα Lifehaus στον ιστότοπό της. Αυτές οι προσαρμογές επικεντρώνονται στην κατανάλωση: πώς χρησιμοποιούμε το νερό, πόση ηλεκτρική ενέργεια χρησιμοποιούμε, από πού παίρνουμε το φαγητό μας και πόσο μεγάλες είναι οι κατοικίες μας.
«Το να ακολουθείς έναν τρόπο ζωής με υψηλή κατανάλωση δεν είναι συμβατό με το έργο Lifehaus, φαινομενικά αφού η ασυνείδητη κατανάλωση και η καταστροφή του πλανήτη συμβαδίζουν», αναφέρει ο ιστότοπος του έργου. «Η προσαρμογή του τρόπου ζωής μας είναι το κλειδί για τη δημιουργία μιας βιώσιμης, φιλικής προς το περιβάλλον κουλτούρας – που ταιριάζει τόσο στο Lifehaus όσο και στο περιβάλλον».
Ο ήλιος και η γη τροφοδοτούν το Lifehaus.
Οι κατοικίες Lifehaus θα διαθέτουν επιτόπου συλλογή και ανακύκλωση νερού, αυτοπαραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας και ένα θερμοκήπιο με κάθε σπίτι. Χρησιμοποιώντας την τεχνολογία Παθητικής Ετήσιας Αποθήκευσης Θερμότητας, τα Lifehauses θα θερμαίνονται και θα δροσίζονται… όλα αυτά χωρίς τη χρήση ορυκτών καυσίμων.
Η παθητική ετήσια αποθήκευση θερμότητας χρησιμοποιεί χώμα για την αποθήκευση ηλιακής θερμότητας. Η γη γύρω από ένα μερικώς θαμμένο σπίτι αντιμετωπίζεται ως μέρος της θερμικής μάζας του κτιρίου. Ένα καπάκι που ονομάζεται ομπρέλα μόνωσης/λεκάνης απορροής εγκαθίσταται αρκετά μέτρα πάνω από την οροφή ενός υπόγειου κτιρίου και εκτείνεται προς τα έξω για να κρατήσει τη «βρωμιά» απευθείας γύρω από το κτίριο από τις κανονικές διακυμάνσεις της θερμοκρασίας. Αυτή η διαδικασία διατηρεί τη δομή σε σταθερή θερμική μάζα, εξασφαλίζοντας χαμηλότερες θερμοκρασίες το καλοκαίρι και θερμότερες το χειμώνα.
