Όπως λένε το μοναδικό πιάτο που δεν έχει ο νεροχύτης μετά από ένα τριήμερο είναι το δορυφορικό. Και είμαστε σίγουροι πως στο μέλλον θα αποτελέσει αντικείμενο μελέτης πως μπορεί ένα μόνο άτομο να γεμίζει το νεροχύτη με τόσα πολλά πιάτα. Στη σκέψη πως πρέπει να είναι αυτός του πολύτεκνου κολλητού μου σε «ώρες αιχμής», με πιάνει σοκ και δέος.
Έρχεται λοιπόν η αποφράδα στιγμή που πρέπει να πλύνεις όλα τα πιάτα και τα ποτήρια που σε περιμένουν υπομονετικά πότε θα το πάρεις απόφασει να ξεκουνήσει το εργένικο χέρι σου. Α, πρέπει να θυμίσουμε το βασικό. Η πολυκατοικία είναι παλιά. Πολύ παλιά. Ξέρετε από εκείνες που έχουν το ίδιο πλακάκι μπάνιου και στην κουζίνα. Θα ήθελες να πετύχεις κάποτε τον κατασκευαστή και να τον ρωτήσεις για το συγκεκριμένο έγκλημα του design «WTF?!»
Αυτό κατά κύριο λόγο σημαίνει προβλήματα στα υδραυλικά. Μπόλικα. Να έχεις μάθει απέξω τα τηλέφωνα των υδραυλικών, να τρέμεις σε κάθε μούγκρισμα του σωλήνα, να σε πιάνει η καρδιά σου όταν ανάβεις θερμοσίφωνα. Του μπάνιου. Γιατί στην κουζίνα δεν παίζει. Και ο ιδιοκτήτης είναι μεγάλος τσιγκούνης και δεν δίνει φράγκο για να φτιάξει και τίποτα στο σπίτι του.
Έτσι φίλοι και φίλες, γυρίζεις το βλέμμα στον καλύτερό σου φίλο όταν έρχεται η ώρα της μάχης με τα λίπη. Τον βραστήρα. Καλός για καφέδες και τσάγια, ακόμα καλύτερος για να καταπολεμήσεις το πιατομάνι ενός τριημέρου.
Ο συγκεκριμένος της Bosch με έχει βγάλει ασπροπρόσωπο και συνεχίζω να ευχαριστώ απεριόριστα την συμβολή του στη μετ’ εμποδίων νοικοκυροσύνη μου.
